Na czym polega zwyrodnienie stawu biodrowego u osoby starszej
Artykuły dla opiekunek
09/2017
Zwyrodnienie stawu biodrowego jest chorobą, która rozwija się skrycie. Destrukcja stawów zaczyna się od chrząstki, torebki stawowej, po inne elementy składające się na staw. Chrząstka przestaje amortyzować tarcie podczas ruchu. Pojawiają się narośla kostne, co ogranicza ruch i pogłębia niszczenie stawu.
Obecnie znamy dwa rodzaje zwyrodnienia stawu biodrowego.
Zwyrodnienie pierwotne – jego przyczyną są głównie zaburzenia metaboliczne chrząstki stawowej i zmiany w składzie płynu stawowego, a także zbyt duże obciążenia stawów będące efektem nadwagi lub pracy fizycznej.
Zwyrodnienie wtórne – powodowane wrodzoną dysplazją stawu biodrowego, zmiany w budowie kości. Mogą być to zmiany nabyte w okresie wzrostowo-rozwojowym, zmiany urazowe lub osteoporoza. Wpływ mogą mieć także przebyte choroby – reumatoidalne zapalenie stawów lub zapalenie stawów kręgosłupa.
Czym charakteryzuje się zwyrodnienie stawu biodrowego u seniorów?
Objawy zwyrodnienia stawu biodrowego z początku są mało widoczne i podobnie jak w przypadku osteoporozy nasilają się z czasem.
Zaliczamy do nich m.in.:
- ból kolana,
- ból biodra,
- osłabienie kończyny,
- problemy z chodzeniem.
Nawet najdrobniejsze z tych symptomów powinniśmy traktować poważnie. Wczesne wykrycie choroby może mieć kluczowy wpływ na przebieg jej leczenia.
Jak wygląda leczenie zwyrodnienia stawu biodrowego?
Metody leczenia zależą od stopnia rozwoju choroby. Ogólnie leczenie można podzielić tutaj na profilaktykę, leczenie zachowawcze oraz leczenie operacyjne.
Profilaktyka polega głównie na zastosowaniu się do podstawowych zasad zdrowego trybu życia:
- racjonalny tryb życia,
- leczenie chorób stawów,
- utrzymywanie prawidłowej wagi ciała,
- utrzymanie odpowiedniej diety
- aktywność fizyczna,
- leczenie zaburzeń metabolicznych kości.
Leczenie – to połączenie leczenia farmakologicznego (leki przeciwzapalne), fizykoterapii i rehabilitacji, a także zadbanie o zaplecze ortopedyczne. W przypadku rehabilitacji nacisk kładzie się na kinezyterapię, która ma na celu utrzymanie jak najdłuższej sprawności układu mięśniowego. Pomagają też masaże fizykoterapeutyczne.
Leczenie operacyjne – zwykle to wszczepienie endoprotezy stawu biodrowego. Pacjent po zabiegu operacyjnym wymaga odpowiedniego traktowania – od delikatnych ćwiczeń, które stopniowo się rozszerza, a na końcu można rozpocząć chodzenie z lekkim obciążeniem nogi operowanej.
Po zabiegu należy utrzymać dużą ostrożność i nie przeciążać operowanej nogi. Regularne ćwiczenia, spacery i pływanie pomagają w szybszej regeneracji i rehabilitacji Podopiecznego. Podobnie jak w przypadku osteoporozy, ważną rolę odgrywa rehabilitacja. Ważna jest tutaj rola opiekunki osoby starszej - starajmy się w ramach możliwości i w granicach rozsądku wychodzić z Podopiecznym na spacery lub przypominać mu o konieczności ruchu i ćwiczeniach.